اولین جلسه از دوره دوم سری کارگاه های آموزشی مجازی کنگره 60 ویژه آقایان مسافر با استادی آقای سیروس حسین زاده و با دستور جلسه "فرق عمل سالم با عمل به ظاهر نیک" برگزار گردید.

دستور جلسه: فرق عمل سالم و عمل به ظاهر نیک

والعصر: قسم به عصر انسان همیشه در خسران و زیان است مگر آنان که به خدا ایمان آورده اند و نیکوکاران

در ابتدا قبل از اینکه بخواهم در مورد دستور جلسه صحبت کنم، مطلب را با سوره عصر شروع کردم که در این سوره در مورد این بحث شده که انسان همیشه در خسران و زیان است مگر کسانی که صالح و نیکوکارند. دستور جلسه این هفته ما هم راجع به این است که آیا تفاوتی بین عمل سالم و عمل به ظاهر نیک وجود دارد و این دو عبارت که هر دو خوب و مثبت به نظر می آیند. پس چرا باید با هم تفاوت داشته باشند? آیا حسی که درون این دو واژه نهفته است هم، با هم متفاوت هستند یا نه؟

جواب، بله فرق بزرگی بین این دو واژه وجود دارد.

عمل سالم: عملی است که نتیجه آن سالم باشد و در راستای سلامتی و امنیت خاطر باشد هر چند که ظاهر آن خوشایند نباشد.

عمل به ظاهر نیک: عملی است که ظاهر آن خوشایند و درست است ولی نتیجه آن مخرب است و از ما آرامش و امنیت راسلب می کند.

این موضوع به قدری برای کنگره حائز اهمیت است که یکی از از اضلاع مثلث کنگره یا همان آرم کنگره، عمل سالم است و اینگونه بررسی می شود که عدالت، معرفت، عمل سالم. یعنی اگر حرکتی صورت می گیرد با کسب معرفت و دانش شروع می شود و در نتیجه به عمل سالم می رسد و اگر عمل ما سالم باشد می توانیم به عدالت برسیم و این چرخه می تواند همین طور ادامه داشته باشد. ما در پروسه درمان اعتیاد باید به اعتدال برسیم و این اعتدال به وجود نمی آید مگر اینکه روی ضلع مثلث جهان بینی کار شود و زمانی که روی جهان بینی کار کنیم متوجه این موضوع می شویم که باید در مسیر مستقیم قرار بگیریم تا بتوانیم به آرامش برسیم و می دانیم نمی توان در مسیر مستقیم بود مگر این که لحظه به لحظه پالایش و تزکیه شویم و نمی دانیم که این مسیر تا کجا و کی ادامه دارد.

ولی اگر نتوانیم در مسیر مستقیم باشیم اعمال درست و سالمی از ما سر نمی زند، مگر اینکه در مسیر مستقیم باشیم که رفتار و اعمالمان درست باشد و بتوانیم به آرامش و آسایش برسیم و گاهی در این مسیر پر پیچ و خم اتفاقاتی می افتد که ما را به اشتباه می اندازد و ما راه را گم می کنیم و عمل سالم را با موضوع دیگری به عنوان عمل به ظاهر نیک اشتباه می گیریم برای روشن شدن مطلب یک مثال می زنم که همه تقریباً با این مثال آشنا هستند، ولی تکرارش خالی از لطف نیست.

در حرمت های کنگره شصت مواردی ذکر شده که همه اعضاء موظف هستند آن را رعایت کنند. مثل اینکه پرداخت و دریافت هر گونه وجه نقد، بر قرار کردن رابطه مالی و پولی اعضاء با هم و یا هر گونه ارتباطی بیرون از کنگره بر قرار کردن و غیره....  یک ارتباطی بین حرمت کنگره و دستور جلسه این هفته وجود دارد. اگر قرار است من قوانین کنگره را رعایت کنم پس باید عمل سالم را اجرا کنم و اگر نتوانم عمل سالم را اجرا کنم نمی توانم قوانین را هم اجرا کنم. مثل اینکه دو دوست در یک لژیون با هم رابطه پولی و مالی بر قرار کنند و یکی از آنها از دیگری در خواست پول به عنوان قرض کند و دوستش هم پول را به او بدهد. اگر این شخص پس از اینکه پول را گرفت نتواند بدهی اش را پرداخت کند و دیگر نتواند از خجالت به کنگره بیاید، چه اتفاقی رخ می دهد؟ آیا جز این است که با نیآمدن به کنگره امکان دارد نتواند سفرش را تمام کند و یا اینکه حالش و زندگی اش به هم بریزد؟ 

این در ابتدا عمل به ظاهر نیکی بوده و غیر از اینکه آسیب رسانده باشد و تخریب به وجود آورده باشد کار دیگری نکرده و شاید شخص هم نیتش خیر بوده ولی در انتهای کار خیرش پایان خوشی نداشته است. ولی اگر کسی از او درخواست وجه مالی شده بگوید نه، شاید در ظاهر شکل خوبی نداشته باشد، اما نتیجه آن سالم است و آسیبی به کسی نمی رساند. ولی همانطور که می دانید واژه عمل سالم در جای دیگری از نوشتارهای کنگره نیز آمده و آن در انتهای وادی دهم است که می خواهد به ما بگوید:

از تفکر سالم تا عشق سالم چرخه ای است که این چرخه به زیباترین شکل بیانگر این نکته است، اگر می خواهی زندکی خوب و با آرامشی داشته باشی باید در این چرخه قرار بگیری. در این چرخه در ابتدا از تفکر سالم می گوید، تفکر سالم باعث می شود که ما به موضوعات سالم و مثبت فکر کنیم و افکار منفی را از خود و زندگیمان دور کنیم. در قدم بعدی ما کم کم امیدوار شده و ایمانمان قوی می شود و زمانی که ایمان سالم در ما به وجود آید سعی می کنیم عمل مان را سالم کنیم، وقتی اعمال ما سالم باشد حس خوبی در ما بوجود می آید و وقتی حس خوبی داشته باشیم کارهایی که انجام می دهیم عقلانی و از روی عقل است و به عشق سالم دست پیدا می کنیم. زمانی که در این چرخه قراربگیریم نا خودآگاه اعمال مان درست و سالم خواهد شد و به غیر از صراط مستقیم راه دیگری را نخواهیم رفت.

...پس همه آن کنیم که فرمان است...   
 
نویسنده: کمک راهنمای محترم آقای سیروس حسین زاده