مسافرم را در یک کلینیک که با تحقیق خودش پیداکرده بود، بستری کردم. در این کلینیک، دکتر روان‌پزشکی بود تا او را سم‌زدایی کنند. پس از بستری شدن حالات خیلی وخیمی برایش به وجود آمد تا حدی که رو به مرگ می‌رفت و برمی‌گشت.

 در این کلینیک بعد از گذشت دو روز کپسولی در بازوی او و زیر پوستش گذاشتند و یک هفته انواع قرص‌های آرام‌بخش و کپسول‌های مختلف را ساعت‌به‌ساعت به او می‌دادند ولی پسر من هنوز طلب مواد می‌کرد.

این روال ادامه پیدا کرد و مسافر من تا شش ماه کپسول نالترکسون مصرف می‌کرد، البته ما طوری مسئله را برای او بیان کرده بودیم که فکر می‌کرد این‌ها کپسول‌های خون‌ساز هستند و درنتیجه هیچ فایده‌ای برایش نداشت هم چنان یک مصرف‌کننده بود. 

 نویسنده: همسفر عبدالله.

تایپ: همسفر هومن.

ویراستاری: همسفر ماجد.