به نام خالق دانایی

یکی از مسائل مهمی که در بسیاری از آیین ها و مکاتب به آن تأکید می گردد حفظ تعادل و اعتدال در تمامی امور است و برای اینکه من بتوانم به این مهم دست پیدا کنم نیاز دارم که آموزش وافر و کافی نسبت به مسائل پیرامون خود پیدا کنم.

اما پرسشی مهم در اینجا پیش می آید که آیا نحوه و چگونگی فراگیری آموزش خود نیاز به آموزش ندارد؟ آیا با اتکا به این جمله که انسان برای فراگیری آموزش بایستی سیری ناپذیر باشد من باید به هر منبعی چنگی بزنم بی آنکه بدانم آن اطلاعات برای هدف من کاربردی دارد یا خیر؟ آیا اگر من بیش از ظرف خود آموزش بگیرم در من تخریب ایجاد نمی کند؟